جداسازی و شناسایی باکتری های نمک دوست نسبی و بررسی اثر تغییرات دما و ph محیط کشت بر رشد آن ها

میکروارگانیسم هایی را که قادر به زندگی در زیستگاه هایی با دمای بالا و پایین، ph قلیایی و اسیدی، فشار هیدروستاتیک بالا و غلظت بالای نمک هستند، اصطلاحاً اکسترموفیل می نامند. میکروارگانیسم های نمک دوست یا تحمل کننده نمک گروهی از اکسترموفیل ها هستند که قادر به رشد در محیط واجد نمک سدیم کلراید هستند و برای زندگی در محیط های شور تطابق یافته اند. برای جداسازی باکتری های نمک دوست نسبی نمونه گیری از آب خلیج فارس و بخش های مختلف کارخانه چرم سازی (پوست نمک زده، روده نمک زده و پساب کارخانه) در شهریور ماه انجام شد. نمونه ها در محیط کشت اختصاصی نمک دوست ها غنی سازی شد و باکتری ها به روش کشت خطی روی پلیت خالص سازی و سپس شناسایی شدند. برای بررسی اثر تغییرات دما بر رشد آن ها، از روش قطره پلیت (drop plate method)، و برای بررسی اثر تغییرات ph بر رشد آن ها، از روش کدورت سنجی و دستگاه قرائت گر الایزا استفاده شد. در این پژوهش 8 باکتری از کارخانه و 8 سویه از آب خلیج فارس جداسازی شد و مطالعات فنوتیپی و بیوتیپی گسترده ای روی این باکتری ها انجام گردید. در بررسی رشد کلی باکتری های جدا سازی شده بر حسب درجه حرارت محیط کشت، برابر نتایج به دست آمده، درجه حرارت 37 درجه سانتی گراد مناسبترین درجه حرارت، برای باکتری های جدا شده از آب خلیج فارس است. از طرف دیگر، مناسبترین درجه حرارت برای رشد باکتری های جدا شده از کارخانه، 28 درجه سانتی گراد و بهترین درجه ph برای رشد باکتری های جدا شده از آب خلیج فارس و کارخانه 2/7 بوده است.